Eylül ve Hüzün
Ve bir yaz‘ý daha devirdin
Eylül, hoþ geldin
Gelmesine de
Bu acelen niye
Duvarlarýnda duyrlý hüzüner asýlý
Baðrýmý deliyor yapraklarýn sarýsý
Ve bir yaz’ý daha devirdin
Sabrýnla yüreðimi bile yendin
O sevinçli saatler geri de mi kaldý dersin
Eylül, Eylül hoþ geldin
Hava da buruk bir hüzün var
Bu hüzünle yapraklar bile aðlar
Yaza veda, sonbahra merhaba
Her yapraðýn düþüþünde þiirsel bir hava var
Kapanýyor bir sezon daha
Yazlýk kahveler soluyor sessizce
Yer açmak için gazellere
Bedelini ödeyrek aldým diyor Eylül
Hüzünlü gözlerle
Bir çocuk gibi boynu bükük çiçeklerin
Büründü doða hüzünle huzur dolu sessizliðe
Tanýklýk ettik buy yýlda derin izler býrakarak geliþine
Duygular derin zerafet yazýyor
Eylül de, en hüzünlü Hüzzam Makamý eþliðinde
Karcýðar hafif kalýyor izi belirsiz dügah sözlüðünde
Ve bir yaz’ý daha devirdin
Yaptýðýn acýlý devrimle
Hoþ geldin, hoþ geldinde
Ama bu yýkým niye?
Belikde insanýn acýlar þekilleniyor bu yüzden
Senin sayende
Yorgunluða dur demek için
Geçmiþin aðýrlýðý, geleceðin taze umutlarý eþliðinde
Ýhtiyaç duyuyor insan en çok bu mevsim de pencerelere
Yüzümü güldürüyor bir küme aster çiçeði
Bütün hüzünlere raðmen Eylül’de
Sosyolog Hasan Hüseyin Arslan - Köln, den 03.09.2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Hüseyin Arslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.