kûfi

biz bu vakitler çok düþünüyoruz avuç içi kadar dünya
her sabah gün ýþýrken ve akþamüstleri düþünüyoruz
her sabah ve akþamüstleri avuç içi kadar
içimize kazýnan mezarlar dolup taþýyor
içimize kazýnan mezarlara susuyoruz philistia dahil
her sabah gün ýþýrken ve akþamüstleri kapkara bir þilep geçemiyor boðazý
boðazýn ortasýnda kapkara bir üzgünlük
daha derin susuyoruz üstelik
daha soðuk
daha gri
daha çok düþünerek büyük kapýnýn aralýðýndan sarkma ihtimalini baðýþlanmanýn
tokmaklarýn sesi yýrtýyor suskunluðumuzu
lime lime daðýtýyor kýtalarca çocuk kýtalarca kadýn
gözleri iplik iplik ve saçlarý toprak kokusu

biz bu vakitlerin sözlerini yitirmiþ krallýðý
her sabah gün ýþýrken ve akþamüstleri düþünüyoruz
zevkin ve sarhoþluðun ýþýltýlý pencerelerinde
zamanýn nalý çivilenmiþ avuçlarýmýza
zamanýn nalýndan çadýrlar kurmuþuz
parmaklarýmýzýn çatýrtýsýný umursamadýðý putlar
devrildikçe ayaða kalkan eþya
çoðaldýkça devleþen ama asla dertleþilmeyen
gidiþlerin hisli öyküsü.

biz bu vakitlerin uluyan iniltileri
ali’yi sevip ömer’i özlüyoruz
atýmýzdan kurþunlandýðýmýzdan beri
yontamýyoruz yalnýzlýðýmýzý
her sabah gün ýþýrken ve akþamüstleri büsbütün
neyi doðup neyi batýyoruz içimize kazýnan kuyuda
beyaz bir barbarlýðý gerekçeye baðlayan
çok gerçeküstü ve dik açýlý
geçiyoruz durmadan bütün kýrmýzý ýþýklarý.



Sosyal Medyada Paylaşın: