Ey hüznün fersah fersah ötesinden gözlerime bakan turnam Ey ömrümü bir bakýþýn esrarýnda yýkan turnam Leylaklarýn kokusunda vazgeçiyorum yine senden Yýldýzlardan süzülüp karanlýða meylediyorsun git ömrümden
Karlý daðlara kanattýðým dudaklarýmla yazarken adýný Sen her gece gökyüzümden koparýp aldýn yýldýzlarýmý Sen ey gönlümde beslediðim turnam Her yaðmur sonrasý yýldýrým gibi düþüyorsun içime ýslak gözlerinle
Turnam içimde binbir mülteci savaþýr gözlerin için Acýmasýz mermiler sýyýrýr durur duydularýmý Kaybolan düþlerime aðlarým için için Ýçimde gökyüzüm seninle birlikte yanar kül olur Kalbim kalbim yanardað gibi patlar duygularým derinden vurulur
,Turnam her gece zehir zemberek düþlerle kefen giydiriyorum sana Kopardým tüm baðlarýmý dönüp baksana Bir daha yürümüyüm bu yollarý duy beni anlasana Git turnam git enkazýnda ak kanatlarýna kan bulaþýr sonra KATYA 2 9 2004
Sosyal Medyada Paylaşın:
Katya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.