Taş Plak Sevenler Kahvesi

Hafýz Burhan gelir önce dergâha,
Ardýndan safiye Ayla þanlanýr.
Gönül ehli bir dem heyecanlanýr.
Nemli gözlerinde yýllar yýllanýr.
Duyulan þarkýyla neler canlanýr.
Duvarlarda anýlar yankýlanýr.
Taþ plakta merhume Hamiyet Yüceses,
Makberi okur da tutulur nefes.

Gramofon biraz cýzýrdasa da.
Kavrar tüm benliði yüselen seda.
Hafiften küf kokar efkârlý hava.
Anýlar yumaðý sökün sökündür,
Dinle delikanlý senin öykündür.

Bakýr demliklerde davetkârdýr çay.
Her yudum bir baþka hatýra sunar.
Titrerken ellerde camdan bardaklar.
Her gönül burada sýrçadan saray.

Günün ýþýklarý toplar dostlarý.
Yorgun yüzlerinde dost ýþýltýlar.
Her biri hey gidi günler der baþlar.
Çaya ne anýlar çeþni edilir.
Sonra, yorgun adýmlarla çekip gidilir.

Hazan mevsiminin güneþi fersiz.
Her düþen yaprakla bir dost nefessiz.
Duvarda kilimler aðlýyor sessiz.
Bu dergâha bir daha dönmeyenlere...

Uzun bir sessizlik dostun peþinde.
Kalanýn mahzunluk var yüreðinde.
Nemli gözlerinde neler okunur.
Her katresi bir yüreðe dokunur.

Böyle geçer gider günler,
Taþ plak sevenler kahvesinde.
Nice anýlar tazelenir þarkýlarýn sesinde.
Ýz býrakmýþtýr taþduvarlarýnda can da canan da.
Hüznün sarayýdýr taþ plak sevenler kahvesi.
Burda nakýþ nakýþ hüzün iþler,
Gramafonun cýzýrdayan iðnesi...

Ankara,10.10.2008 Ý.K

Sosyal Medyada Paylaşın: