Şizofren Çığlıklar

Kitap arasýnda kurumuþ güllerin hüznü kaldý senden
Kül tablasýnda unutulmuþ bir sigaranýn
Ýçten içe yanmýþlýðý
Kum fýrtýnasýna yakalanmýþ bir bedevinin
Kýblesini þaþýrmýþlýðý kaldý


Sahipsiz akvaryumlar gibi küflenip
Anahtarý kaybolmuþ bir kilit gibi paslandým da
Aðaç kovuðunda eþini bekleyen sincaplar gibi
Bekledim seni…
Kilitledim kalbimi
Nöbet bekler gibi bekledim.


Kýzýlýrmak gibi uzadý
Karadeniz gibi coþtu da yokluðun
En kallavi fýrtýnada bile uðramadým baþka bir limana
Bir gün bile sabrý çatlayýp, þivesi bozulmadý sevdamýn
Aþüfte sularýn kirli yataðýnda
Halel getirmedim sevdama


Teþne bir yaðmur duasý gibi hep seni fýsýldadým
Ýçimin çölüne
Ateþe sevdalý ateþ böcekleri gibi hep sana uçtum
Hep seninle soðuttum
Ýçimde soðumayý unutmuþ cehennemi


Bir maden ocaðý gibi kazdýlar da kalbimi
Kimselere zerre vermedim
Sana sakladým içimdeki cevheri
Hýnca hýnç
Seni gizledim içimin labirentlerine
Belki bir gün gelir de
Kazma kürek kazarsýn diye…


Bir gün bile kar suyu içirmedim
Ýçimin harlanmýþ metaline
Acýsýndan inci doðuran istiridyeler gibi acýmla seviþtim de
Sana ayýrdým kurak dudaklarýmý
Belki bir gün gelir de ýpýslak öpersin diye…


Sen, yeni aþklara yelken açýp
Dipsiz mutluluklara kadeh kaldýrýrken
Ben þizofren çýðlýklar astým gök kubbeye
Her gök gürlediðinde
Belki avazýmý duyarsýn diye…







Sosyal Medyada Paylaşın: