Kızağa Çekilmiş Sandallar
“hayallerimizin ceplerimize sýðmadýðý yýllardý o yýllar
yýllarýmýza zemheri vurdu hayallerimiz hala ilkbahar”
…
Eski bir zamandý
Daha “evvelim sen oldun ahirim sen” diye havalanmamýþtý
Neþet ustanýn bozkýr tenhasý sesi
Kuþun kanadý kýrýlmamýþ, karýncanýn yuvasý bozulmamýþtý
Henüz kirlenmemiþti sular
Ajanslara kan kokusu sinmemiþ
Aldýðýmýz nefes böyle kirlenmemiþti
Eski bir zamandý
Babalarýmýz ahþap bavulu ile gurbete gitmiþ
Annelerimiz patiskadan hasret giymiþti
Kömür kokulu sokaklarda “Bir Teselli Ver” diye marþlar söyleyip
Yazlýk sinemalarda “Kahýr mektubu” yazdýðýmýz
“Boþ Beþiðe” bütün mahalle aðladýðýmýz bir zamandý
Þiir gibiydi kadýnlar
Üzüm buðusuydu sesleri
Dokunsan kýrýlýrdý kanatlarý
Kimi Kürk Mantolu Madonna
Kimi Nilgün Marmara
Hepsi Türkan Þoray’dý
Mahallenin kýzlarý bize abi dese de, biz daha büyümemiþtik
Unutulan doðum günlerinde büyümek istememiþtik
Büyüdük...
Tahtadan kýlýcýmýzla kötülüklere direnirken
Kötülüðün koynunda büyüdük!
Bizimle birlikte þehirler büyüdü
Þehirlerde acýlar, þehirlerde kötülük büyüdü
Þirketler, süper marketler üniversiteler, siyasi partiler
Kap kaçlar, vur kaçlar, tacizler, tecavüzler büyüdü
Hapishaneler, yetimhaneler büyüdü
Biz büyürken dünya nasýl küçüldü?
Ozon tabakasý nasýl delindi?
Ormanlar nasýl yandý?
Onca hayvanýn nesli nasýl tükendi?
Ekmekler çöpe atýlýrken Afrika da çocuklar nasýl açlýktan öldü?
Kadýn sýðýnma evlerinde kadýnlar nasýl satýldý?
Çocuk yuvalarýnda çocuklar nasýl dövüldü?
Vahþi kuþlar mý kondu gözlerimize?
Zehirli çiçekler mi açtý dilimizde?
Nasýl böyle acýmasýz, nasýl böyle kötü olduk?
Nokta kadar menfaat için
Nasýl virgül kadar küçüldük?
Þimdi kimimiz mutfaðýnda yalnýz bir anne
Kimimiz hayat yorgunu bir babayýz
Kuþlar dersen çoktan göç etti göðümüzden
Kesildi voltamýz
Söndü ateþimiz
Hüzün makamý birer gölge
Kýzaða çekilmiþ birer sandalýz
Sen yine de at ölü topraðýný üstünden
Mýh gibi içine çakýlmýþ hüznü sök kalbinden
Yýldýzlar hala nasýl parlýyor bak
Nasýl gülümsüyor ay dede
Kulak ver de balýkçýlarýn þarkýsýný dinle
Heyamola… Heyamola…
Sepya fotoðraflar gibi solsa da düþlerin
Sil göz yaþýný
Yeþile biraz daha yeþil, maviye biraz daha mavi sür
Aþksa…
Zulada yýllanmýþ þarabýn olsun
Kýzýl ayrýlýklar varsa, apak kavuþmalar var
Kavuþup, gökyüzünden yýldýz ç’almalar var
Daha ne olsun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.