Sınırıma Dayanan

sýnýrýma dayanan

ertelenen sevdayla yüzleþiyorum
aramýzdan geçen güz
topraðýmýza ince ince sýzan
kýraðý vurdu
rengimiz gazelleþti neþemiz söndü

sustun.. ben sessiz kaldým
depreþen asilikte savrulduk

santim santim üstüme
ayýn körpe kaderi damladýkça
yürekte grizu patlamasý
kendimden geçtim.. aklým sende

aydýnlýk bir kitapta
insanca göz göze gelen bir çift dizeydik
sevda suçunun kendine olan güveninde
hafifletecek bir nedenimiz yoktu

dilimin ucuna kadar gelip
bir türlü söyleyemediðim
tanýmazdým orhan veli yi anma
býraktýðý boþluðu rakýyla doldurdum

bitti sanýldýðý yerden yeniden baþlýyorum
içimden söküp atamadýðým

serinlikle seyrimden geçiyorsun
neden geldin yýllar sonra
kapanmak olan yarayý deþtin
gerçekten sen misin ? yoksa
sýnýrýma dayanan gecenin ihaneti mi?

damar orhan özgül
Sosyal Medyada Paylaşın: