YAPRAKSIZ ÇİÇEKLERİN ÇIĞLIĞI
YAPRAKSIZ ÇÝÇEKLERÝN ÇIÐLIÐI
( Barýþ çiçeði)
Yusuf Yýlmaz
Yükselirken alnýmýz ðöðe;
Gecenin karanlýðýndan
Yýldýzlar düþer yere;
Çaðýrýr beni bulutlarýn arasýndan
Gök gürültüsüyle birlikte.
Arkadaþ olur yalnýzlýðýmýza.
Kanýmýzda ateþ var;
Benliðimizi sarar.
Bir yapraksiz çjcek;
Þu radyodan çýkan kýsýk ses gibi arar
Üfler kulaðýma
Neredesin!
Dað, taþ, ova aþtýk;
Köyler,
Þirin kasabalar, yemyeþil ormanlar duraðýmýz;
Bazen buz daðýna çarparýz;
Küçük kýyametler hissederiz.
Topraðýn altýndan sesler gelir;
Bizim duymadýðýmiz;
Bir bir uzanýr baþaklara,
Dua eder kara sapanlara.
O gece bir rüya görürsün;
Bir daha uyanmasam dersin...
Fakat hayýr,
Ne çare uyanacaksýn;
Gerçeklerle karþýlaþacaksýn.
Hele bir de bu çöp dünyada
Çöplüðün içinde dolaþacaksýn.
Kim? Kimler yaptý?
Kimler yaþayamaz hale getirdi
Bu cennet vataný.
Biz neye hasret çekiyorsak
Bizden uzaklaþtýrýyorlar.
Hangi materyalist kafa
Kaderimizle oynadý.
Nicin ?
Bu dünyanýn içine birazda
Mana koymadýlar.
Cin gözlülüler idare ediyor
Bu güzelim memleketi.
Güvercinler ezilip yok ediliyor.
Biraz daha sabret.
Mavide uçarken kartallar,
Yer yüzüne inmek için
Fýrtýnayý, kasirgayý, borayý bekliyor.
Devrimci ruhlarýn topraktan çýkýp,
Daðlarýn tepelerin de
Çorak ovalarda,
Susuz beldelerde,
Unutulmuþ,
Yerinden yurdundan kovulmuþ,
Garibanlarýn gönlünde
Doðacak ve gerçeðe dönecek günü bekliyir.
Billur billur,
Iþýk ýþýk,
Biz de sizinleyiz ! Biz de sizinleyiz!
Týpký,
Çölde,
Yapraksiz açan çiçekler gibi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.