bekleyiþlerin tenhasýna ümitler býraktýk
yanaðýmýza deðdi poyrazýn soðukluðu
göðsümüze çaresizliðin sancýsý dokundu
hasretin göðüne uçurtma diye salýndý duygularýmýz
ürperdi tenimiz
ötelerden gelen her çýtýrtýyla
eylül kapýlarýnýn eþiðinde
bekledik sabah akþam
gitmek üzere adýmladýk dar sokaklarý
sesimiz titredi
eylül rüzgarlarýný aðýrladý saçlarýmýz
serin dokunuþlar tanýdýk
bulutlandý gözümüz
yeni sürgünlüklerin kapýsý aralandý
sessizce sürüldü öksüzlüðümüz
sonra geri çaðrýldýk isim isim
sessizliðimizin benliðine yaðmurlar düþtü
kalbimizin odacýklarýna ateþli telaþlar
maviler aktý kimsesizliðimizin maverasýna
kýyýlarýmýzýn rýhtýmýna sýcacýk dalgalar dokundu
titreyiþi bundandý bütün zamanlarýmýzýn
çýrpýnan bir kalp oluverdik
tel tel döküldük þehrin hengamesine
prangalarýmýz çözüldü
boyasýz duvarlarda yitirdik özlemlerimizi
zulmete döndü bahtýmýz güneþe nispet
cennet peþinde koþarken
yusuf kuyusuna düþtük bir kere
kendi yataðýný öpen nehirlerce
ruhlarýmýzdan kuþluklar geçti yýllar yýlý
bitmedi vuslata olan hasretimiz
tüllenen hayallere huzmeler býraktýk
kalbi yalnýzlýklarýmýza mahkum edildik
yalýn unutuþlarýn poyrazýnda
bir baþýna haþre dek
belleklerin tereddüt dolu zembereklerinde
kývranýp durduk
günler geçti
son kez kan rengi vurdu gecemizin nabzýný
cemre ateþinden tenimize köz sýçradý
kývýlcým uçuþtu bacalarýndan uykulu evlerimizin
dal uçlarýmýza rüzgar kýpýrtýsý deðdi
gömleði yýrtýldý arka sokaklarýmýzýn
derin yaralar açýldý vaktimizin böðründe
yeni bir ruh üflendi kalbimize
ayrý düþmüþlerin kucaðýna sýcacýk ekmek diye sunulduk
þehrin çaðýltýsý sustu
çýðlýðý sustu evlerin
ümidin tomurcuklarýna dokundu güneþin sýcaðý
buðusu inceldi
yaðmuru dindi
dindi susuzluðumuz
redfer