Sarmýþsýn Abidin’i dolamýþsýn kaleme,
Ya uyanýr gelirse hiç titremez mi döþün,
Rezil ettin adamý bütün cümle aleme,
Vah ettikçe gözlerin kanamaz mý bir düþün.
Çekip aldýn göklerden zavallýyý yerlere,
Hatmettirdin adýný saðýrlara körlere,
Üstünde aþ piþirdin ata ata narlara,
Santim santim keserken var mýydý zerre boþun.
Her karanlýk gecene dogan günün sabahý,
Baþýna torba takýp giyindirdin siyahý,
Neler etti Abidin neydi suçu günahý,
Alkýþ deðildi sanki vururken peþin peþin.
Aðacýn gölgelikte kinayeyle savrulur,
Kanatlanýr dallarýn ayný yöne çevrilir,
Okunla süslediðin yapraklarýn sivrilir,
Hedefin kuru tahta yok mu baþka bir iþin.
Sicili kalabalýk bulmayýnca dengini,
Gör ki kaç kez deðiþtin garibimin rengini,
Yetmez mi artýk bitir Abidin’le cengini
Bak, duyarsa Birisi çok aðýrýr þu baþýn.
Zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.