Nasýl unutur sevince insan Hatýrla deniz gözlüm O has bahçenin gülleri ne hoþtu Söyle hangi rüzgâr seni kopardý benden Ýstesem de artýk yoksun kalbimde.
Yine akþam oldu Karanlýklar çöktü üstüme Tarifsiz bir korku girdi içime Sordum kendime? Ben mi yazdým elimle kaderimi?
O kadar çok vefasýzlar gördüm ki hayatýmda Onlara bu þiirimi adamam gerek Ayrýlmamýþ gibisin sanki bu limandan Dudaklarýn gülümsüyor pencerelerden Bir dönsen, tanýrdým o mavi bakýþlarýndan.
Nuri Daðdelen 30.08.2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.