çöl rüzgarları

bir nakýþ gibi
iþliyorum bir kanaviçeye
içimdeki yalnýzlýðý

gökyüzünün maviliði içinde
üveyikler arýyorum
kandillerle

bir ormaný çaðýrýr gibi
sarý dallar ürküyor her koþtuðumda
bir uzaklýk gibi yutuyor her þeyi deniz

ben ki delisiyim daðlarýnýn
çöl rüzgarlarý kadar bulanýk
sarhoþ ve sýkýlgan

delice kýpraþan aklýn köþesinde
bir balýðýyým bu þehrin

o eprimiþ günlerden beri diþlediðim zamanýn
ölümün de ,kim bilir hala neyi bekliyor
suskun yüreðim

artýk daha fazla zamanýn
olmadýðýný anladým
yazýk ki söndü benim için de
yaþamýn ýþýðý

hýzla soyuyorum geceyi
koynumdan bu yüzden

haykýrýþlarý içinde duruyorum
kýrýlgan ömrün

ve beni çaðýracaðýn aný
bekliyorum

Sosyal Medyada Paylaşın: