Mektuplar

Ýki gönül arasý gidip gelen mektuplar
Niçin bana uðramaz bir havadis vermezler
Önümden gelip geçen divaneler meczuplar
Kendilerinden sayar farklý gözle görmezler

Belki çok çok akýllý belki hepten deliyim
Kimi divane sayar kimi sanýr veliyim
Dillere destan aþkýn arta kalan külüyüm
Kederli günlerimi neþeye döndürmezler

Ah o mektuplar yok mu anýlarý aðlatan
Kiminin ucu yanýk kimi yürek daðlatan
Aþk taþýyan mektuplar kalpleri aydýnlatan
Yýllanan susuzluð(u)mu bir anlýk kandýrmazlar

Zarfta isim olmasýn ister bomboþ dal gelsin
Kokusundan tanýrým saçýndan bir tel gelsin
Neyle gelirse gelsin yeter ki bana gelsin
Çektiðim ýzdýrabý yýllardýr dindirmezler

Kýrpmadan gözlerimi bir an vermeden ara
Bilâl-im der hasretim kilitlendim yollara
Kangrene çevirdim döþüme vura vura
Ýçimdeki yangýný gelipte söndürmezler... Bilal Karaman
Sosyal Medyada Paylaşın: