bir kum saatinden zerre zerre
savrulmadan iklimlere bir rüzgar gibi
billur kýrýklarý daðýlmadan hayallere
kaç geceydi bilir misin
kaç kurþuni vakitlere yazýlmýþtý adýn
hangi çiçekti beni sana hatýrlatan lacivert akþamlarda
mehtaba karþý birlikte söylediðimiz
bir þarký deðil miydi
ve bir türkü ýssýz sokaklarda
dolunay rüyalarý
kaç milyon megavat acýyla benliðimize çarpan
parça parça sözler deðil miydi kalbimize okunan
göðsümüzü yaran neydi
ruhumuzu kendi yakýnlýðýnda yalnýz býrakan
eþkýya ateþlerde semender misali kavrulan
sevdamýz deðil miydi
gün doðumunda
fecr-i kazibin ardýndan
esrimiþ hüzünlerimiz deðil miydi ýlgýt ýlgýt esen
sabahýn tenine kýrýk kanatlarla konup
kýrýlmýþ bir dal gibi ikiye bölünen
duygularýmýz deðil miydi
sýð rüzgarlardan kaçýp
peri masallarý vaat edilen
yalnýzlýðýn tenhalaþan saatlerinde
hangi ayýn hangi on dördünde
çalmýþtým kimliðini
yeni bir kimlik vaat ederek
cemrelerdi umutlarýmýz hani
birlikte havaya, suya , topraða düþürecektik
yaðmalanmýþ kentlerin kapýsýnda
baþýný göðsüme yaslayýp
aðlayan sen deðil miydin
gecenin en güzel þarkýsýnýn
sana okunduðunu duymaz mýsýn
hasret dolu hecelerin koþuþtuðu sayfalarda
bu þiirin sana yazýldýðýný bilmez misin
nicedir hareli naðmeler çalýnýr kaldýrýmlarda
böðrüne hicran oklarýnýn saplandýðý sen deðil misin
kýrk kere kýrdýðýn kalbin
kýrk bir kez seni anarak
söndürülmüþ kandillerin fitilince yandýðý
sen deðil misin
hangi mevsimdi
ne kadar da erkendi o sözler
o yeminler
o hayaller
bir eylül akþamýnýn son saatinde
çekip giden sen deðil misin
yapýlmýþ bir yemin sonrasýnda
yorgun düþüncelerini silseydin keþke
yýldýz topladýðýn gecelere uzatsaydýn saçlarýný
en trajik yerinde
çatýverseydin iki telini birbirine
gök fiþeklerinin renkleri yaðsaydý
ne bitmez arzular kalsaydý
nede olmayacak dilekler keþke
beyaz bir çiçek gibi
mavi bir ýþýk gibi
hani el deðince bozulan
gölge düþünce küsen sýrlarýnla
gelseydin
tutsaydýn ellerimi
ve sevdiðini söyleseydin keþke
bir kilim desenince
varýp gitseydin
aklýný bulandýran hayallere
dokunsaydýn
verseydin hakkýný her dem taze sonbaharýn
savrulan hasretleri toplasaydýn bir bir
saman sarýsý rüzgarlar alýp götürmeden
son kuþlar da göçmeden
bir ýþýk yaksaydýn ruhumda
mavilerden
ve bir gün
bir gül fecrince
ve yýldýzlar sararýp dökülmeden
o eski yollardan çýkýp gelseydin
keþke
redfer