Çok sessizdi yine dün gece… Yanýmda olmaný çok istedim, Yataðýn bir ucunda ben, Diðer ucunda sen, Gece yine çok sessizdi dün Ben uzanýp elini tutmak istedim…
Parmak uçlarýn öpsün istedim dudaklarýmý...
Yine çok sessizdi dün gece Duvara döndüm yüzümü Parmaklarýmla adýný yazdým gecenin suretine Karaladým sinirimden, duvar da resimleþen yüzünü Parmaklarýmýn mürekkebiyle Silinmedi haliyle…
Dün yine çok sessizdi gece Aðladým kimse görmedi Öyle sessiz hýçkýrdým ki Ben bile duymadým Burnumu içime çektim Annem görse kesin kýzardý. Seni içime çektim, ta ciðerlerime Sen de bilsen kýzardýn Ama, çok sessizdim Senin de haberin olmadý…
Gece öyle sessizdi ki dün yine Sert bir çýðlýk gibi Küfür gibi Tokat gibi Sensizlik gibi adeta Duvara çarpýp, geri dönüyordu yüzüme… Kaným çekiliyor, Damarlarým yýrtýlýyordu neredeyse!
Ýsyan hücrelerime iþlerken Ben hücrelerime tünüyordum Dün gece seni ararken Kendimi kaybediyordum neredeyse!
Kriz@nt€m Sosyal Medyada Paylaşın:
Kriz@nt€m Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.