r’nin ölümü

Tuna’nýn kenarýnda,
Uðrak bir gece kafesinin müdavimleri deðilizdir artýk
Sen ondokuzuna girecek kadar yaþlanmýþsýndýr
Bense, yirmiyedimle sana eþlik etmiþimdir


Bir hastane odasýnda,
Seni ilk gördüðüm an
Durduðunu sandýðým zaman,
Durmuþtu da, biz yine de yaþamýþtýk



Herþey kötüye gidiyordu Anna
O çok sevdiðim;
Makyajsýz gülümsemelerin azalýyordu

Sekiz nolu dairemdeki bütün seviþmelerimiz,
Daðýnýk bir yataktan baþka
Hiçbir þey býrakmýyordu bize


Ve ölüyorduk
Hiç ölmeyeceðini düþünen tüm insanlar gibi
Biz de ölüyorduk Anna
Oysa biz;
Ateþe düþtüðünde hemen eriyecek,
Þeffaf bir plastik de deðildik elbet





Çok uzak bir þehre gerek yoktu Anna
Ýçten geçirilmiþ bir ihanette,
yeterli bir uzaklýktý,gitmiþ olmak için
Oysa; en çok annemi terketmiþtim ben,
Þimdi ise en uzak seni terkediyordum



Anna!
Belki de beni her seferinde,
büyük bir merhametle kucaklamamýþ olsaydýn
Senden uzaða da asla açýlamazdým


Ve þimdi
Kurtarýlabilir bir ölü adayý da yok elimizde,
Çýplak bedenlerimiz yeni cinayetlerimizden baþka
Hiçbir kutsallýk da sunmuyordu bize.


Ve ilk defa ruhlarýmýz ölüyordu Anna
Benim ki, yaþlý bir þehrin kaldýrýmlarýnda
Üstelikte baþka kadýnlarla
Senin ki ise benim göðüs aramda



Sosyal Medyada Paylaşın: