hayatýma bir anlam yüklemeye çalýþýyorum
ne zamandýr, bilsen...
çözdükçe düðümlerini, çözdüklerime dolaþýyorum.
parmaklarým çizik çizik/kan revan.
yüreðimi hiç sorma
yapayalnýz, perîþan...
ne yapsam, yoksun yanýmda.
“bir kýzýl goncaya benzer dudaðýn...” diyor ya þarký
ben gözlerindeyim.
dalgalar saçlarýnda; ne tuhaf?
her þey mütenasip biz hariç...
içim içimi yedikçe kayboluyorum gölgende
umutsuzluklar dizildikçe önümde saf saf
ölüm deðil ama “gibi”si tutuyor omuzlarýmdan
nefes alamýyorum.
“þimdi bana kaybolan yýllarýmý verseler” ne olur?
lâkin, “dönmez o yýllar” sevgili.
“ayrýlýk baþa belâ”... kazýnmýþ bir kere alnýma
“en güzel yýllarýný demek bensiz yaþadýn” da diyemem
her þey girift, iç içe, düðüm düðüm
ve kimse kulak vermez efganýma
öldüm de yoksa hissedilmez mi öldüðüm?
yaþarken öldüðüm
gölgen sýra koþarken öldüðüm?..
“aþk bir yalan “ yalanýna takýlýyorum
“ayrýlýk yaman kelime” diyor ya þarký
yaman çeliþkilerde düðümler çoðalýyor
yaman üzülüyor, yaman aðlýyorum, kupkuru.
bir ýþýk yansýn diye bekliyorum.
kör karanlýk aðarsýn
ve bir umut aksýn ýðýl ýðýl
çoðalsýn, çaðlasýn...
hasretim ýslak sevinç gözyaþlarýna
zor deðil vuslata gülümsemek, biliyorsun
seninle dile düþmek deðil derdim
gölgene gizlenmek hiç deðil
bilsin bütün kâinat! ..
sen var ya sen
aklýma ezber düþen bir güzellik
dönüþü olmayan inat...
dokunabilsem o ellerine neler söylerdim
ah bir bilebilsen!
heyhat! ..
öylesine uzaksýn ki
býrak göl yeþilimi kendi haline: aðlasýn!..
______________Ahtual/ANKARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.