"Görüp, görmediklerim, gör-e-me-dik-ler-im var benim. Beynim sindir-e-mediði, yanlýþ yapan, yanlýþ insan-sýlarýn, siliyor siluetlerini, görmezden gelmekten bahis etmiyorum. Gerçekten görmüyorum... Belki de -benim- lanetim budur bilemiyorum. Bildiðim birþey varsa, benim, beynimde-ruhumda tek kullanýmlýk, ikinci þahýslar için. Ýkinci þanslarýn adamý deðilim. Doðrudur, bu yüzden kayýp etmiþliklerim vardýr, inkar etmem asla. Çekilip köþeme, çok seyrettim, beni kýrdýktan sonra gidenlerin, amansýz göz yaþlarýný. Ve hiçte merhamet etmedim. Baþtan uyarýlan af edilmez! Yok hayýr, seve-mi-yor deðildim. -Lakin- yamalý donla büyüyen çocuk da deðilim, bizde kýrýlan atýlýr... __þairþizofren__ (sahibini arayan gölge)
Sosyal Medyada Paylaşın:
şairşizofren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.