AFFET DİYE YALVARSAN, AFFEDEMEM BEN SENİ Ermanulusoy
AFFET DİYE YALVARSAN, AFFEDEMEM BEN SENİ
Birgün piþman olup da karþýma geldiðinde, Affet diye yalvarsan, affedemem ben seni… Söz verdim ben kendime býrakýp gittiðinde Âþkýma mezar kazýp gömdüm seni kâlbime!
Âþk dolu bakýþlarýn beni mecnun yapardý, Benim kâlbim sadece senin için atardý… Benim sana duyduðum tertemiz bir âþk vardý, Âþkýma mezar kazýp gömdüm seni kâlbime!
Bilmem þimdi nerede kiminle berabersin, Hangi kâlbi yakýyor yosun yeþil gözlerin, Kime ümit veriyor tatlý þirin sözlerin, Âþkýma mezar kazýp gömdüm seni kâlbime!
Sakýn bana darýlma asýl vefasýz sensin, Sen gibi vefasýzý bu kâlbim nasýl sevsin? Boþa geçen yýllarý nasýl geri verirsin? Âþkýma mezar kazýp gömdüm seni kâlbime!
Unutmam mümkün deðil unuttum dersem yalan, Giderken mutlu idin bendim ardýndan yanan… Hatýralar, anýlar bir tek teselli kalan, Âþkýma mezar kazýp gömdüm seni kâlbime!
25.08.2024 Erman Ulusoy / KIRKLARELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ermanulusoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.