öðretmen; herkesten para toplar! hemen yemek hazýrlatýr ‘el-pençe divan’ durur, raký-meze hazýrdýr.. leblebi, fýstýk, fýndýk, horoz, yoðurt, turþu buldurur valizine bal-peynir, süt, yoðurt, dolaz doldurur . “köy namýna”, “okul hayrýna” diye, para kabul etmez kimse köylüler de fýrsat kolluyorlardý, getirdiler Allah ne verdiyse; bu sayede göya gebe býraktýlar, ö(ð)retmence(ði)zimizi, kollamazlardý öðsüzü-yetimi, yaþlýyý, fakiri, Allahýn garibini . zavallý öðretmen; müfettiþ kitaplarýný satar, para toplar bilmezdik; “çiçeklerin dili” kitabý ne iþimize yarar hangi imt(ih)anda karþýmýza çýkar; ne verir, ne öðretir, ne faydasý var.. . hiç birimiz adý geçen çiçekleri, görmemiþti, yetiþtirmemiþ, koklamamýþtý, rengini de bilmezdi hatta adlarýný bile adam gibi telaffuz edemedik bi dene “nergiz” vardý aþ(i)na gelen, tanýdýk bildik, . Keklikoðlunun güçcük kýzý aðabeymin akraný onu da görsem tanýmam, çok oldular köyden göçeli acaba adý hâlâ Nergiz mi? . sanmýyorum o kitabý alanlar, “çiçeklerin dilini” okumuþ olsunlar belki de kitap okumaktan bu yüzden caydýlar, karacahil kaldýlar.. þiire, çiçeðe hor baktýlar o kitabý okuyanlar, ya da okuyamayanlar çocuklar, analar-babalar, sayfalarýný karýþtýranlar . bizim köyde yaygýn cahilliðin belki; en büyük müsebbibi o zoraki satýlan müfettiþin kitabý “çiçeklerin dili” o kifayetsiz öðretmen, o “iriyarý, çatýkkaþlý” “karý sesli” müfettiþ, ya da yalakalýk adýna altmýþ kuruþluk alýþ-veriþ . öðretmenimiz de herþeylerden memnun du artýk yüzünde gülücükler bereketlendi, herkesle barýþýk vazgeçti çocuklarý belletmekten-okutmaktan herkes aldý o kitaptan, o sayede yýrtdýk, “sýra dayaðýndan” . biz de; farkýna vardýk; okuldan, öðretmenden, çiftçilikten maada “çiçekler” vardý bizim bildiklerimizden baþka hatta çiçeklerin de dili okul bizim için deðil, devlet memuru öðretmen içindi . hatta müfettiþ içindi; bal-peynir, süt, yoðurt, dolaz bal, süt-yoðurt, yumurta, horazý olmayan köylü olamaz dedemden yeni ayrýldýk, bizim hiþ biþiyimiz yoktu tabi “hiþ” hiþ bir þey sayýlmazdý; “okumak mezburiyetti”
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.