Muhabbet Yolu - Garib Çoban

Muhabbet Yolu - Garib Çoban

Acý çekmek, her þeyin olduðundan farklý olmasýný dilemektir.
Ruhumda titreyen gecelerde, mutluluk dediðimiz þey.
Ben melankoli seven bir insan deðilim aslýnda.
Ama aradýðýmý bulamadýðým aþikâr.
Çöl büyür, vay haline içinde çöl saklayanýn!.. demiþ bir gönül dostu.
Ruhu bedenden ayýran, benim ölümüm deðil benim hayatýmdýr.
Çöl nihilizmdir, bütün deðerlerin deðersizleþtirilmesidir.
Ýnceldiði yerden kopmayan, hep incecik kalan mevzular canýmýza okumuþtur.

Hakkýný verip vermediðin milim milim sorulacaðýndan.
Ya, seni seviyorumun hakkýný vermeye razý ve hazýr olun.
Ya da, seni seviyorum, diyerek, yeri göðü fazla titretmeyin.
Sevmek insan hayatýnýn kutsallýktan arýndýrýlmasýdýr.
Varlýðýn kýymetten düþürülmesidir.
Yeter ki O güzel gözlerle bakmasýný bilelim!..
Ruhun yalnýzlýðý ve kimsesizliðidir.
Karþýlýksýz sevginin olmadýðý dünyalýk putlarla ç/ölün büyüyor.
Ýnceldiði yerden kopmayan, hep incecik kalan mevzular canýmýza okumuþtur.

Saymýyorum ölüp ölüp dirilttiklerimi, ey mutluyu oynayan vasat!..
Ayrýlýða ulaþabilseydik, ona kendi acýsýný tattýrýrdýk geldiði gece.
Bir birini kovalayan mevsimler gibi hep ayrý insan kendine.
Dünyalýk putlarýnýn arasýnda kendini affetmek, bir mahkumu serbest býrakmak gibi.
Ve o mahkumun sana senden yakýn o yabancýnýn sen olduðunu keþfetmektir.
Dýþarýda neþe saçýyor, içeride mezar kazýyorsun yapma!..
Ýnceldiði yerden kopmayan, hep incecik kalan mevzular canýmýza okumuþtur.

Ýki büyük alem beni kendine hayran býrakýyor!..
Üstümdeki yýldýzlý kainat ve içimdeki vicdan.
Zamanla heyecanýn azalýyor, hevesin tutkularýn azalýyor.
Hislerin ürkek, arzularýn daha mütevazý oluyor. Bunu durduramýyorsan, kýsa cümleler kuruyorsa insan, uzun yorgunluklarý vardýr sadece.
Zamanýn insanýn hislerini budayan bir keskisi var.
Olgunlaþmak diyorlar; olgunlaþmak, dünyanýn bir saadet yurdu olmadýðýný anlamakmýþ.
Ýnceldiði yerden kopmayan, hep incecik kalan mevzular canýmýza okumuþtur.

Ýnsan bekler, bekler, bekler, hiçbir þey olmaz, insan yalnýz kalýr.
Sevgi açýk oluþuyla gizlendi, gizli oluþuyla g/özlendi ve bestesi ölüm oldu.
Ne kadar acý deðil mi?..
Kurtulup kurtulmayacaðýný düþünme, o kolay.
Asýl, gerçek mümin olup olmadýðýný düþün.
Çünkü kurtuluþ onda!..
Müminler, gerçekten kurtuluþa ermiþlerdir.
Mü’minûn-1)
Ayrýlsakta ölene kadar sorumlusun, gönül baðý kurduðun her þeyden.
Ýnceldiði yerden kopmayan, hep incecik kalan mevzular canýmýza okumuþtur.

Yapmacýk bir dürüstlük Ýçinde baþkalarýnýn refahýna haset etmekten kendi mutluluklarýmýzý göremiyoruz.
Bilmen gereken hakikat sen ne kadar yoksan O; o kadar var.
Ümit kalmayýca, telaþ da biter.
Sen ne kadar sessizsen O; o kadar konuþur.
Geçmiþ hatýra, gelecek hayal..
Bana hatýra ve hayallere deðinmeden þimdi kim olduðunu söyleyebilir misin?..
Ýnceldiði yerden kopmayan, hep incecik kalan mevzular canýmýza okumuþtur.

Sakýn sabrý terketme makâm-ý imtihandýr bu.
Sen ne kadar az madde olursan o kadar çok mana olursun.
Ýçindeki yaralý çocuk, gelecekte dönüþeceði yetiþkini kýrýlganlaþtýrýr hýrkasýz kalýr.
Uyandýðýmda, cümle âlemin çoktan uyanýk olduðunu gördüm.
Sen ne kadar çok mana ile dolarsan mana olursun.
Aþk meyiyle kanmam için sevgiye, önce azalmanýn sonra yok olmanýn yolunu bul.
Karþýlýksýz sevgi, zamansýz bir lütuftur.
Ýnceldiði yerden kopmayan, hep incecik kalan mevzular canýmýza okumuþtur..

Damla okyanusu inkar etse de buharlaþýp döneceði yer gene O.
Gelen gider, giden gelmez, iki kapulu handýr bu.
Gece aysýz gönül yarasýz olur mu?..
Madenleri, bitkileri, hayvanlarý tanýmýyorlar. Geceyi, gündüzü, yaðmuru, karý, sevgiyi, insaný tanýmýyorlar.
Fakiri, yoksulu, sokakta yataný, hastayý, derdine derman arayaný, huzurevindeki yaþlýyý, kimsesizler yurdundaki çocuklarý, kabirlerde yatanlarý tanýmýyorlar.
Münafýk yaþamlar güya Allah’ý tanýyorlar.
Ýnceldiði yerden kopmayan, hep incecik kalan mevzular canýmýza okumuþtur..

Anlamak isteyen sesinden de anlar, sessizliðinden de.
Önce bir dosta sarýlmayý özleyeceðiz.
Sonra, sarýlacak bir dost da kalmayacak.
Feleðin sen olduðunu anla.
Dünyalýk yaþamlar, cam eþya gibidir hemen kýrýlýr.
Yol azýðý gibidir, hemen tükenir!.
Teheccüt vakti sevginin ýþýðýnýn dýþýnda neyin ardýna düþsek er geç üzerimize, þems vakti gölgesi düþer ve onun karanlýðýnda kalýrýz.
Ýnceldiði yerden kopmayan, hep incecik kalan mevzular canýmýza okumuþtur..

Doðru yolun sen olduðunu; senin, senden ve sana gideceðini anla.
Ýçinden demiþsindir de içten dememiþsindir.
Sen, aradýðýn þeyin gayesisin!..
Uzun uzun anlatýlmaz ömür kýsa, yarýn bir sýrdýr, onun için endiþelenme.
Tek gönüllü, tek kýbleli, tek yüzlü ol!.
Dün bir hatýradýr, hasretini çekme; bugün ise bir hediyedir, kýymetini bil.
Derman gafilin olsun, sevene dert gerek.
Allah’ým!..bana öyle bir kapý aç ki, kapanan tüm kapýlara þükrüm olsun.
Bu iþi Rabb’im daha iyi bilir dediðim þeydir sevgi.
Ýnceldiði yerden kopmayan, hep incecik kalan mevzular canýmýza okumuþtur..
(Y.ed - Güzide Mektuplar Albümü)

Engin Demirci Þiirleri© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Hikayesi:
Aynada bir kusur görürsen aynayý kýrma, kusuru kendinde bil...�Tapduk Emre


Sosyal Medyada Paylaşın: