DİYEMEM

Gözyaþýmýn yoktur haddi hesabý.
Çaðlayan sulara nehir diyemem.
Ýçilmez olasý aþkýn þarabý!..
En acý yuduma zehir diyemem.

Sevdam bir ah olup düþtü dilime.
Gün doðar mý bilmem istikbalime.
Zincir vurulurken her hayalime,
Zindanda yatana esir diyemem.

Evde tek baþýna kalýp öylece,
Hasretle maziyi andým sadece.
Issýz sokaklarda gezip her gece,
Matem diyarýna þehir diyemem.

Miadý dolunca tatlý rüyanýn,
Kârý dert olurmuþ malihülyanýn.
Yokluðunu çekse yalan dünyanýn,
Gönlü tok insana fakir diyemem.

Anladým ki sevmek büyük kabahat.
Boþuna vermesin kimse nasihat.
Zaten yeryüzünde söndü bu hayat.
Topraðýn altýna kabir diyemem.

Bir tebessüm için çektiðim çile,
Devirir en yüce daðlarý bile.
Daha ne söylesem gelmiyor dile.
Ettiðim kelama kibir diyemem.

Ýbrahim Halil MANTIOÐLU























Sosyal Medyada Paylaşın: