Yoksun

YOKSUN

hem yüreðim hem de aklým firarda;
ne olacak bu illegal hallerim bilmiyorum...!

en iyisi ben, kaçak bir çay içeyim günbatýmýnda
ve þarap kývamýnda demleneyim ay ýþýðýnda...

Ah keþke þimdi sen olsaydýn yanýmda
Burada, yanýbaþýmda ve baþýn dizimde
Saçlarýný okþasaydým usul usul...

göðün maviliklerine dokunmak,
yýldýzlarý avuçlamak,
saçlarýna takmak vardý þimdi...

ama yoksun...
yoksun iþte...

ve ben yokluðunda;
müphem bir yalnýzlýðýn içine düþmüþ gibi
baþýboþ arþýnlýyorum sokaklarý...

kýnýndan çýkartýlmýþ bir býçak gibi
kalbimi deþiyor yokluðun..!
Kýrýyor yokluðun dilimin dizimin ferini.

ah sevgili...
ben senin gözlerinin rengine düþler kurduðum vakit,
dalgalar kýyýyý öperek,
ýslak izler býrakýyordu kum taneleri üzerine....

Sen yoksun yoksun iþte...

ýþýðý çalýnmýþ bir tenhada
aðýz dolusu gülücükler biriktirdi yüreðim
sen gelmedin, yokluðuna sarýldý kollarým. ..

aç kapýyý dola kollarýný boynuma
ve hiç býrakma diyebilmekti gayem...

özledim...
özlemek, hasretten ibaret deðildir;
bazen de hasreti çürütmektir...

sevmektir seni;
dingin bir yürekte büyümektir.
Denizin dingin sularýnda yüzmektir.

aþký üzerine giyinmek,
göðün maviliklerine dokunmak,
yýldýzlarý avuçlayabilmektir...

Ama yoksun
Yoksun iþte...

þimdi yeni baþtan gelsem sana sevgili
kimliksiz ve dilsiz
Vatan diye kalbini açar mýsýn, kimliðim olur musun?

Sosyal Medyada Paylaşın: