Yoksun

YOKSUN

hem yüreðim hem de aklým firarda;
ne olacak bu illegal hallerim bilmiyorum...!

en iyisi ben, kaçak bir çay içeyim günbatýmýnda
ve þarap kývamýnda demleneyim ay ýþýðýnda...

göðün maviliklerine dokunmak,
yýldýzlarý avuçlamak,
saçlarýna takmak vardý þimdi...

ama yoksun...
yoksun iþte...

ve ben yokluðunda;
müphem bir yalnýzlýðýn içine düþmüþ gibi
baþýboþ arþýnlýyorum sokaklarý...

kýnýndan çýkartýlmýþ bir býçak gibi
kalbimi deþiyor yokluðun..!

ah sevgili...
ben senin gözlerinin rengine
düþler kurduðum vakit
dalgalar kýyýyý öperek
ýslak izler býrakýyordu kum taneleri üzerine....

ýþýðý çalýnmýþ bir tenha da
aðýz dolusu gülücükler biriktirdi yüreðim
sen gelmedin, yokluðuna sarýldý kollarým. ..

aðýz dolusu gülücükler biriktirdi yüreðim
kucak dolusu kahkahalar birde
aç kapýyý dola kollarýný boynuma
ve hiç býrakma diyebilmekti gayem...

özledim...
özlemek, hasretten ibaret deðildir;
bazen de hasreti çürütmektir...

sevmektir seni;
dingin bir yürekte büyümektir.
Deryanýn derin sularýnda yüzmektir.

aþký üzerine giyinmek,
göðün maviliklerine dokunmak,
yýldýzlarý avuçlayabilmektir...

þimdi yeni baþtan gelsem sana sevgili
kimliksiz ve dilsiz
Vatan diye kalbini açar mýsýn
kimliðim olur musun?
Kimliðim olur musun?

Sosyal Medyada Paylaşın: