Varlığınla dile gelen kekemeliğim'den..

Siz bu þehre her adým attýðýnýzda Bayým!

Dudaklarýmýn kenarýnda açýlan
parantezler içinde,
mevsimi ýlýman ezgiler çiçeklenir
rengârenk...

Daha yumurtasýndan çýkmamýþ serçelerin,
kaderi güzelleþir.
Kýþ uykusundan uyanýr
dans eder toprak, böcek
dolana dolana..

Uykusuz kalmýþ güneþ göz kýrpar
saklandýðý kuytudan.
Yer gök uyanýr.
Uzaklardan yükselen annemin sesiyle
aralanýr göz kapaklarým
Tarçýnlý kek kokar odam...


Hele bir de
ad’ýmý bir kenara atýp
o sesleniþiniz yok mu !

Ah iþte o an !


Kýrýlýr bileklerimin idamlýk düþleri.
Avuçlarýmdan þiir þiir akar, pýnarý kuruyan
bu kentin sokaklarý.
Pembeleþir yanaklarýmdaki utanmaz çiller.
Yüzüme gözüme bulaþýr ,elimdeki elma þekeri.
Gök/yüzünüze koþar, avucumdan kayan
rengârenk balonlar.

Toplayýp bez bebeklerimi,
küçüklükten kalma, bütün yaramazlýklarýmý sýðdýrasým gelir ömrünüze.
Ýnanasým gelir aþk’ýn varlýðýna.
Yeminler edesim gelir birlikte yaþlanmaya.



Ve ben size,
sarýldýðým da Bayým;

Adresim olur yüreðiniz.
Kimliðim olur gözleriniz...



ely



Sosyal Medyada Paylaşın: