unutulur sandýn belki geride býraktýðýn nemli hisler yalnýz baþýna dolaþýr bu þehirde bu sokaklar sensizliðimin tanýðýdýr kirpiklerime asýlý kalan bir kaç damla sen kaldý senden miras. düþürmeye kýyamadýðým...
acýlý bir annenin çýðlýðýyým sebepsiz ölmeler hep bana düþer her namlu kusmuðunda, oðullarým, kýzlarým boðulur. bir ben kalýrým acýlarýn tek varisi bir de sana olan özlemim
gecenin karasýnda yitip giden ben miyim yoksa ölüm doðuran sessizlik mi sýrlara gebe serinliði kucaklasam diyorum kayýp gider annemin kollarýndan bu kundak, bu bebek bu sýcak duygu...
24 Agustos 2024
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ehmed Kardok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.