Ey Gönlüm Dayan

çaðýrdým leylayý ses verdim çöle
bülbül feryadýmý iletti güle
halde periþaným düþmüþüm yola
kapýlmýþ giderim bir coþkun sele

nere gurbet bana neredir sýla
belli deðil þöyle bakýnca hale
kurulur tuzaklar gittiðim yola
sallanýr baltalar tuttuðum dala

zulmün ekseninde dönüyor devran
gam yükü çok aðýr yorulmuþ kervan
kahrolup yýkýlma ey gönlüm dayan
kalsada umudun yollarda yayan

mükafat sabýrda olursan bilen
olur yaradanýn yardýmcý her an
yorulupta yorgun olsan periþan
kahrolup yýkýlma ey gönlüm dayan

kölecioðlu diyorkine ey gönlüm
gurbet elde dolansada hep yolun
dert dolu periþan olsa da halýn
sabret ki saadeti yaþasýn canýn

Ahmet kölecioðlu 1987
Sosyal Medyada Paylaşın: