Dünya Malı
Ölüm var kardeþim, ölüm,
Gül soldu, düþtü gülüm,
Çürüdü toprakta gülüm,
Kim kaldý bu âlemde,
Vakit doldu, bitti hüküm;
Dünya malý yalan inan,
Bir bakmýþsýn geçmiþ zaman,
Ne saray kalýr ne harman,
Toprak doymaz içi derin,
Hepsi fani, hepsi yalan;
Gençlik geçti, ömür biter,
Gözler dolar, gönül keder,
Burasý dünya herkes bir misafir
Sonunda gelir kara haber,
Ecel var kardeþim, ecel;
Kral da olsa kimse kalmaz,
Mezar açýlýr ayrým tanýmaz,
Toprak alýr, kimse bakmaz,
Ne mal kalýr ne de mülk,
Bir gün herkes bu yola uðrar;
Ömür tükenir, can gider,
Dostun var mý seni anlar,
Dünya malý yalan, heder,
Ecel vurur kapýya,
Geride kalýr mý bir eser?
Zaman akar, gençlik gider,
Toprak seni de bekler,
Vakit dolunca kimse dinlemez,
Bu dünya geçer elbet,
Ahirette hesap bekler;
Erol KEKEÇ/10.08.2024/Kadýköy/ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın:
TİLHABEŞLİ FİLOZOF Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.