Bana Göre
Esmektedir hüzne doðru yel
Bir bestesi var ki onun muhayyel
Ve yeniden doðarken ufuktan güneþ
Neþe de keder de birbirine eþ.
Biten kalýrken geride, baþlar yeni
Her yeniden beklenen umut ekmesi
Bütün artý ve eksiler bir aradadýr
Duygulara deðen herbiri de hayattýr.
Bir arayýþ deðil mi bizi sürükler
Gelen her andan bir müjde bekler
Sýrtý dönmedikçe belki de bulunur
Gönle ilâç dertlere de deva olunur.
Gizemini çözmeye yetmez ki ömür
Hayatýn akýþýna direnmekse boþ
Bir ilkbahar tadýnda hissetmek gerek
Ömür dediðin de sayki bir kelebek.
Kiminde kalýyoruz öyle yapayalnýz
Ruhun derinliklerine inilir usulca
Hengâmeleri düþündükçe ara sýra
Amaç arýyor ve silkiniyoruz
Son nefeste dek sürecek bu yolu
Sýrtta, histe, zihinde taþýyor taþýyoruz.
Sözün özü þu ki bu uzun hikâye
Gölge Ozaným düþmüþüm bu zemine
Doldurmak gerek içini özenip emekle
Okunasý lezzette bizden de kalsýn söz
Piþmanlýk olmasýn sakýn son perde,
Göðsü yakmasýn isteriz bir köz...
Oðuzhan Külte
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.