Bitmiyor Ayrılık
Ne sevdalar verdi, verecek haz
Tutkunlukla geçen ömür hicaz
Ve ne kadar dirensek nafiledir
En nihayetinde düþer bahta karanlýk
Anlýyorum ki bitmeyecek ayrýlýk.
Söz de geçmez ki gönle, Umut der
Her umut yolunda sarsýlýr, derbeder
Belki de onun inadýnadýr hayat
Hepsini toparlasan da nafiledir
Gülüþlerin sayýsý pek de azdýr.
Kanatlanmak isteriz ta ötelere
Küsmesin kimseler bu duygu seline
Öylesine yüklü ki defteri yüreðin
Asla da duymamýþtý kimseye kin
Her þerde hayrý aramaktýr öz, lâkin
Der içerden bir ses, sen iyisin.
Geceyi edinsek dost,gün küser
Sabaha hayýr verilir mi, mukadder
Ve aldýkça bu yollarda tecrübeyi
Susmayý yeðleriz o günden beri
Ne asla ne de keþkelere yaslanmadýk
Bizi bir tek yýkan vardý, zehirli ok
Tam tutmuþken hazzý, aldý ayrýlýk.
Bir masal ile öykü arasýnda gideriz
Umutla masalý, grrçekle öykümüzü yazarýz
Kocaman bir petek bu emek ister
Alýnda ter, zihinse beter mi beter
Ve isyanýn sýnýrýnda, deriz ki yeter.
Bedenin yankýsýnda halen varýz, gölgeyiz
Büyük seçimlerin elbette arefesindeyiz
Hem yanar hem de söneriz, belirsiz
Bir yanýmýzda neþe, ötesinde kimsesiz
Gülleri derlerken esen güz yelinde
Puslanýr akýl, hissiyatlar karmakarýþýk
Anlarýz yaklaþmakta olaný, o tanýdýk
Ve vurur mührünü her perdeye bir ayrýlýk.
Oðuzhan Külte
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.