utandýrma þiiri çok zaman önceydi ve bir akþam üzeriydi mevsim finali oynuyordu benzi soluyordu düþlerimin istemeye istemeye hazin bir sonbahara merhaba der gibiydi
"haziranda ölmek zor demiþti" þair peki ya eylülde sevmek eylülde geleceðim deyip te gelmemek hani aþkýmýzýn kývýlcýmlarýyla þehirler yanardý can çekiþirdi çöller bir ürperti yayýlýrdý su gibi akan zamana
derme çatma bir aþk deðil bizimkisi tanrýsal bir sevgi belki belki de efsaneleri kýskandýran bir özlem sensizlik kalbimde siyah korku gibi adý bilinmez bir sancý takvim yapraklarýný koparmýyorum artýk zamaný durdurmak istercesine
umuda kelepçe vurulmaz eyüb’ü kýskandýran sabrýmdan anladým þiirlerimi gün batýmlarýna kederime kalbime yazýyorum her sabah çýkar gelirsin diye yüzüm sana dönük þiirlerimi sana adýyorum ne olur gel artýk, kýrma kalbimi utandýrma þiiri...
21 Aðustos 2024 Sosyal Medyada Paylaşın:
Ehmed Kardok Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.