NE DESEM YALNIZ KUŞ
Belki bir gün kulaðýndaki yankýsýndan anlarsýn diye
Söylemedim sana bir þarkýmýz olduðunu
Notalarýný kaç yaþanmýþlýktan yonttuðum
Sözlerini yüreðime kaç usta terziye iðnelettiðim
Ýstiridye incisi tazeliðinde sakladýðým
O þarkýyý bilmedin hiç
Kararmýþ saatler, ezgisi oldu çoðu an
Sayýklamalarýn sarýsýnda boðuldu zaman zaman
Ýmkansýzlýk tekmeledi, çekti ipini
Soruyorum þimdi kendime
Her þeyi býrakabilir miyim ardýmda
Son bir kez daha çýlgýnca koþsam
Koca bir umut tarlasýydý hüznü çapalayan
Kapanan kapýlara deðil ufkun mavisine bakan
Yeryüzünün tüm kalp atýþlarýný duyan
Günün donduran saçlarýna tutunup
Bir uyusam diyorum þimdi
Ve hiç uyanmasam
Bir kaybediþ deðil bu
Hele sýradan bir aþk hikayesi hiç deðil
Son bir yolculuk sadece
Çeyizimdeki yarým asýrlýk hýçkýrýklarla boðulan
Uzunca bir rüyaydý görülen
Saçlarý kýsa, boynu týknaz
Kulaklarýnda ay ikizi
Yaþarmýþ gözleri akþam sessizliði gibi
Sadece gece gördü hepsini
Anlatýr belki sana yeni sevgilin
Geceydi, sessizdi
Senindi, benimdi, sendi
S/Onsuzluktu
Sözcüklerde bulunmuyor, sözlüklerde geçmiyordu
Bir þarkýmýz olduðunu hiç bilmedin…
Aylin@süslünesir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.