Bekleyişler

hep bir suskunluðun ucunda
akýp gidiyor günler
desenleri soluyor
o deli fiþek saatlerin
yoksunluðunu
anlatýyor ne zamandýr
gözlerimin !

seni ne çok özlüyorum
geceyle çökeni ne çok
varsa yoksa rüzgarýn
savurup uzaklara götürdüðü
bekleyiþler oluyor her þey
tuz ve kül
kalýyor geriye

iþte aþýndý yine bildiklerimiz
oysa ömrümü söküp söküp baðladýðým
aðaran yerlerim oluyor
gizli sözcüklerle büyüyen adýn

ellerin ateþ olup düþüyor ellerime
camlarda kalýyor izi
aðýr gecede .
Sosyal Medyada Paylaşın: