Dudaklarýndan öptüm, hâlâ baþým dönüyor. Bu nasýl bir âþk böyle, beni mecnun ediyor, Ondan baþka kimseyi gözlerim hiç görmüyor, Alev alev yakýyor, kâlbim âþktan eriyor…
Davranýþý bir baþka hem nazlý hem cilveli Görmedim bu cihanda ondan daha güzeli, Aklýmý benden aldý onu gördüm göreli Ne yerdeyim ne gökte o gönlüme gireli….
Ahû gibi gözleri, sanki ipekten teni, Bir bakýþla kendine baðlayýverdi beni… Dilemiþtim Tanrý’dan ben hep böyle birini, Haykýrmak istiyorum onu çok sevdiðimi
20.08.2024 Erman Ulusoy / KIRKLARELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ermanulusoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.