Nu
Haydi uyanalım artık
HAYDÝ UYANALIM ARTIK
Bir müþkülüm var a dostlar,
Bir Müþkülüm var.
Öyle büyük ki, daðlar denizler kadar
Dinlemeye dayanamaz koca koca çýnarlar
Patlar un ufak olur, þu gördüðünüz kayalar
Kaybettik vallahi, kendimizi kaybettik
Ýnsanlýk onuru ayaklar altýnda
Herkes öfkeli
Herkes zalim adeta
Þiddet að gibi sarmýþ
Taciz öyle sýradanlaþmýþ
Þu güzel yurdumuzda...
Dayanýn bitmedi dayanýn bre dostlar
Söyleyeceðim daha ne çok þey var
Sevgi, saygý meðer lafmýþ aslýnda
Korku sarmýþ gönülleri
Kaybolmuþuz geziyoruz karanlýkta
Beyazlýktan artýk eser yok
Kapkara siyahlar sinmiþ her yere
Griye nasýlsa razý olmuþuz bir kere
Gülmüyor tükeniyor can veriyor
Vatana , insana sevdalýlar
Yanýp tutuþuyor
Çaresiz, kalbinde
Gerçekten sevgi taþýyanlar
Haydi uyanalým, uyanalým artýk
Çýkalým bu gaflet uykusundan...
Nuray Öngeç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.