ARICININ SEVDASI

Her çiçeðin mevsimi takvimine yazýlýr;
Uðrunda yýllar yýlý bütün daðlar gezilir.
Bulununca en uygun verimli yurt köþesi;
Kovanlar itinayla sýra sýra dizilir.

Þaþkýn bakar ilk önce çýkanlar dýþarýya;
Sonra bir nizam gelir sanýrsýn tüm arýya.
Kraliçe yanýnda yer alýrken kimisi;
Bal sinyali alanlar uçar gider koruya.

Nöbetçidir bazýsý giriþte bekler durur.
Çiçek çiçek dolaþan balýný yükler durur.
Þaþýrmadan rotayý dönerlerken hep geri;
Birçoðu ayaðýnda poleni saklar durur.

Her koloni iþçisi bitirince gününü;
Peteðe doldurulur daðýn tatlý ürünü.
Altýgen hücrelerde yetiþirken yavrular;
Taze arýbeyleri gözler hemen yarýný.

Arýcý anlar halden alýr isyankâr beyi;
Ona destek verenler gidince düþer sayý.
Ýþbölümü yapýlýr yine herkes daðýlýr;
Býkmaz her dem çalýþýr arýnýn budur huyu.

Dað bayýr dolaþanlar artýk bomboþ dönünce;
Bal çadýrý kurulur, rüzgâr biraz dinince.
Süzülür altýn renkler rayihalar saçýlýr;
Kýzgýndýr tüm neferler bu duruma kendince.

Bu sevda ki hiç bitmez; gidilir baþka yere.
Arýlar tekrar uçar bal için çiçeklere.
Kýrk beþ günlük ömrünü tamamlarken birçoðu;
Nöbeti devralanlar çýkar uzun sefere.


Sosyal Medyada Paylaşın: