Eskiyoruz hiç farkýnda olmadan eksile eksile eskitiyoruz bizden ne kaldýysa
Vicdan pusulamýz bozuk mu ne göstergesi hep kendimizden yana ene’lerin gölgesinde ben’i kurtarma telaþý yana yakýla merhametten yoksun yürekler bir taþ oturmuþ baðrýmýza
bahanelerin altýnda can çekiþen insanlýk leke düþürdü namýmýza boynumuzda yaðlý ilmekler oysa gönüllü çýkmýþýz dar aðacýna elimizden gelse son tekmeyi de vururuz hazin sonumuza
Eksiliyoruz hiç farkýnda olmadan bölüne bölüne yeniliyoruz bütünden ne kaldýysa
Aklýmýz emanet mi ne irademiz hep tutsak prangalarda basiretten yoksun ferasetten noksan kimlik bulma telaþý, nüfusumuzda
bir bilinmezlik sinmiþ üstümüze bizden uzak bizdeki haller sözümüz özümüzden ayrý kir bulaþtý þanýmýza mimlenir adýmýz oysa biz düþürdük onu kendini bilmezlerin kirli aðýzlarýna
Azalýyoruz hiç farkýnda olmadan aza aza azdýkça azalýyoruz Niye çok tamahkârýz böyle Ruhumuz hapis doyumsuzluk kafesinde
Þimdi bir sela yükselir semada adý yok saný yok
esrarlý bir kalabalýk toplanýr musallada yataný yok
Niyetler ayný eller kalkarken havaya eskiyen ve eksilen ne varsa Ruhuna El-Fatiha...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hatice Kılınç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.