Sevgili
Anladým gerçekten, aþk gibi terktesin bu gün beni
Bunu hayalime anlatamýyorum
Hayalini tadamýyorum, hayalimken
Boþaldý düþlerimin zembereði
Kitlendi bedende tüm kilitler baðýra, baðýra
Kendimi bir þarap þiþesinin baþýndan fýrlayan mantara benzetiyorum
Gidiþinin tazyikli hýrçýnlýðýyla, nereye gideceði belli olmayan avare ben
Kendimi bir sevgiliye bile benzetemiyorum, sana sevgili derken
Hayal etmek gibisin, hayalken.
Hayali sevmek, hayalet görmüþ gibi o gözlerle, ardýna bakmamaný istemek
Bir hayaleti sevmek iþte öylece, hayali ile aþký göðsümde toplarken, gelmesini istediðim
Sevgili
Seni bir anne þefkati ile doðurdum, gönlümün sol yerinde
Orada büyüttüm hayaletim, nazar ettikçe seni
Göðsüm mayýn tarlasýydý, geçirdim yinede nazikçe seni
Kocaman oldun, bana eriþtin de ruha bürünmedin
Þimdi gitme vaktin,
Ne baþkaydýn, tam tersim aþk,
Gözümü açtýðýmda geldin, akýlýmý kapadýðýmda yok olursun
Ben bir hayalete sevgili dedim, sendin.
Sevgili bendim, sevgi bendim
Yüzümün solmuþluðuydun geldin,
Þavkýný görmeden sende gidiyorsun.
Ben hayalime sevgi dedim, sen yinede geldin hayaletim.
Ünal
28.09.2008
Novorasisk/Rusya
Not:
Hayali sevmek, yýlan gibi zehirli
Bir kalbe coþmasý gereken hislerin, ziyan edilmesi
Bir bardak suyla, denizi taþýrmak gibi imkânsýzlýðýn eþi
Bir hayali sevmek, bitmiþliðin ta kendisi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.