KALP AĞRISI

Gel! zâlim, otaðýmda yýkýk dökük bir yer var,
Ucu iðneli dilin, virân edip gitti yâr!
Hâyâlin Bembeyaz tül, dimaðýmda dolaþýr,
Kanattýðýn keþkeler, aklýmla cebelleþir.

Bu loþ ,soyut perdede fikir tarumar olur,
Nedâmet, taþ yastýða baþýmý yýka kalýr.
Ya uçur, ak güvercin göðümde künde aþsýn,
Ya da bir mendil yolla bulutlara ulaþsýn..

Ne cendereler aþtý gönül denen garibim,
El,ayak buz keserken, içten içten eridim.
Ellerimde bir avuç saman alevi dilek
Ýlla ki her dileði alaz mý etmen gerek.

Düþü yanýk uykuymuþ meðerse kalpte sýzý
Gel gör ki, em bulunmaz batýn’da inler bazý,
Can özümün aðýdý sinemden gam çekerken,
Çýkagelir suretin, asuman mum yakarken.

Hasret deli kýsrakmýþ çiftesinden yediðim,
Harý kurþunmuþ meðer içime kor deðdiðim.
Mýhladýn sol yanýma, sen!, zâlim, elin kýzý,
Attýn kemik kafese , el kadar et aðrýsý.


Sosyal Medyada Paylaşın: