-14- çok þükür; bin þükür Irapbýma “ya ö(ð)retmen yerine m(üf)etdiþ yollasaydý köye” dee(ðil) mi ya!.. kime ne eyinnik etdiysek hanký guþa kölge etdik su verdiysek yahut da göðercin, kedi neyise, verilmiþ sadakamýz varýmýþ valla-billa.. hemi de baksayna adam köylüyü se(v)meycek üsdelik ileþberin ettiðini dutduðunu yemeycek nasý(l) bi adam buu, huna bak huna ille buna özel bi(r) “civtci” olacak evet-hayýr-buyur deycek baþga gonuþmaycak dedik ya verilmiþ sadakamýz varýmýþ anasýný satayýn ta ö(ð)retmencezime gurban olasýn varsýn her yannarýýmýzý çýbartsýn, cicik cicik et etsin boba! þükür emrine, bin þükür Alla(hý)ma zatin ikdiba kýmçýnýn ildiði yer acýyoru da i(n)san alýþýyoru ondan sonna garýnça ýsdýrýðý gibi bi sýzý siz sünnet olmadýnýz mý o ðadak bile deði(l) valla” . “valla” “-hepimizde bi(r) endiþe bu tefa acaba “bu meettiþ ne sorar” biz nereden bileceðiz onu dev gibi bi adamýn ne soracaðýný ömrü hayatýmýzda taha önþe bi mü(f)etdiþ mi ðördük yenir mi, içilir mi bu ne iþe yarar bu hödük ne boka yarar, ah bu hökümetin iþleri? çiðil gadak aklýmýzda daðlar, gayalar gibi sorular sahi yaa!.. þart mý meetdiþ gelmese olma(z) mý.. . ne deyodum.. ha!;.. adýmýn ibirem olduðu gibi eminin valla o ðece hiþ uyuyamadýk “uyumak” aklýna ðelmedi kimsenin yeminnen bi Alla(hý)n gulu mü(f)ettiþsiz uyumadý emme dayak yedi uyandý o zaba(h)la da hiþ kimse emme hiþ kimse ben, hademe Gafar Hasan tahi -nekdapa geþ galmadýk her yannar parýl parýlýdý köycek, yani köycek meettiþe hazýrýdýk baþga yerde toplanmýþ köy sýðýrý “hergele sürüsü” bekçiler gol ganat germiþ inekleri getirtmemiþ mýhdarýn yalakalarý, her daim yardakçýlarý kemik-kemirenleri köy e(h)tiyar gurulu üyeleri herkeþ mazifesinin baþýnda nekdap avlýsý sokaklar gayfa gayfanýn öðü hemi de öyle böyle deði(l) kimse güçcük çalý, az odun getirmedi . hiþ kimse yakalýksýz, garalýksýz, sekize gatlý mendilsiz gelmeyi çentesiz-kitapsýz, kitabý-tefteri gapsýz sökük-yýrtýk, yamalý, elleri kirli, barnaklarý dýrnaklý, yuncak, çamýrlý papbaynan hemi de ödevini yapmadan gelmeyi, hat da gelmemeyi çýkkýnnýk hýrçýnnýk þaklabannýk, andavallýlýk þýmarýklýk “dikguyrukluk” yapmayý göze alamadý sanýsýn dünna o ðün; yengattan guruldu yengattan nizam aldý köyy ve hane halký gavgalar nizeler çekiþler duruldu ele avradýný, ele bilmen neyini-nesini ele .mýna ðodumun meetdiþi hinciye ðadak nerdeydin dinini-imanýný-ezzatýný Þadiye ðaçýrýlmadan evveli gelseydin gelemesen de dünkü ðibi en azýndan bi habar etseydin olma(z)mýydý .
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.