KALBİMDEN KALBİNE MEKTUPLAR DEVAM EDİYOR
Güneþ yanýðý þiirler çalýyor kapýmý
Dinle baþýmda esen çöl rüzgarlarýný
Dinle, dinle içimde feryadeden þarkýyý... dinle de
Aðla
Gözlerimde ummanlar dolusu hasretin
Ayaklarýma prangalar vurulmuþ
Sensizim gelemiyorum
O tutuklu mekanlarýna
Yumsam gözümü içimdesin siyah gül
Açsam gözümü karþýmdasýn
Bir kart üzerinde...ýþýltýlý gözlerinle
Bu kaçýncý mektup
Dinle çýðlýklarýný yüreðimin
Kulaðým kapý sesinde
Penceremde uðuldayan fýrtýna
Saçlarýmda kar serpintisi
Dallarda teleþlý sesleniþleri kuþlarýn
Bir þarký dinliyorum...yakýyor sensizlikte
’’Bütün zalim kullarýný sen affetsen ben affetmem ’’
Deniz dalgalarýnýn sesini dinliyorum
Saatin tik taklarý odamda
Kalbimde sýzým sýzlanýyor
Kýrýyor yokluðun bir yanýmý
Güller hasretine boyun büküyor
Sana ninni söylüyor çocukluðum
Cebimde kýrýþýk mektuplarýn var
Yeniden okumak istiyorum
Þarkýlar terkediyor sokaklarýmý
’’Usandým gecelerden’’ diyor müslüm
Kaybolup gidiyor yaþama isteðim
Gözlerime katran gibi bir hüzün çöküyor
Ayrýlýk deðil hasretin öldürüyor beni
Pencereme siyah bulutlar oturuyor
Aðlamak istiyorum
Yazmak bir yerde yoruyor mektuplarýný
Sabaha az kaldý hala düþünüyorum
Kuþlarýn sesi çýnlýyor kulaklarýmda
Dinle dinle artýk þarkýmý
Karanlýklar hakim oldu tüm aydýnlýklara
Özgürlük yerini tutsaklýða býraktý
Sarý bir hüzne boyandý tüm mevsimler
Sýrt çevirdi gündüzler gecelere
Öyle sarýp sarmalarým ki
Gözlerini yüreðimin en ince yerine
Kimse görmez içimdeki seni
Yalnýzlýðým ve yokluðun
Herkeste seni ansýtýr
Seni soruyorum sabahlarý güneþe
Yalnýzlýðým bulutlarda seni ansýtýr
Her þey yarým yamalak... hüzne boyalý þafaklar
Serin rüzgarlarda yalnýzlýðým
Her baktýðým yer seni ansýtýr
Bak yine ’’Veda Busesi’’seni yansýtýr
Ýçimdeki alevden ayrýlýklarý
Kim bilecek ?
Günay Koçak
14. 08. 2024
2
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.