DİRAYETLİ ADAM

DÝRAYETLÝ ADAM

Özledim seni...
Hasretin...
Kýrkikindi yaðmurlarý gibi dökülüyor yüreðime.
Bazen, bir Barak türküsünde,
Bazen, bir Dengbejin klam’ýnda buluyorum tesellyi...

Ben ki...
Herkesin "Dirayetli adam" dediði ben...

Raký masasýnýn müdavimi oldum,
Özlemenin ebedi kahramaný...

Dün yine, dere kenarýnda, hasretinden içip içip sýzdýðýmda, rüyamda gördüm...
Viraneye dönmüþ þehrimizin içinde papatyalar açmýþtý.
Canlý yapraklarý esintiye doðru esniyordu, papatyalarýn.
Kokusuyla sarhoþtum hâlâ uyandýðýmda...
...
Hani...
Çarþamba pazarýndan dönerken, elindeki poþetleri bir kenara býrakarak, dinlenmek için oturduðun Çardak var ya...
- oradayým þimdi...

Hâl bilmez...
Hatýr bilmez...
Gönül bilmez,
Tufeyliye yaþayan bir kaç mülteci,
Bilmediðim bir dilde, yüksek sesle konuþup gülüþerek, nargile fokurdatýyorlar þimdi o çardaðýn altýnda.

Onlardaki ülke sevgisine benzetiyorum senin sevmelerini...

BAYRAK bilmez...
TOPRAK bilmez...
VATAN bilmez,
Günü birlik, vurdumduymaz bir sevgi senin sevmelerin.

Oysa ben...
Oysa ben seni bir TÜRK’ün,
"Tanrý daðýný" sevdiði kadar sevdim !..

Oysa ben seni bir Türk’ün,
"Kýzýlelma’yý" istediði kadar istedim !..

Oysa ben seni bir Türk’ün,
"TURAN’A" duyduðu özlem kadar özledim.

Anlýyor musun ?
Özledim seni...
Özledim.

Arif Sami Ýðde.






















Sosyal Medyada Paylaşın: