Mudanya ve anneannemin bahçeli evi Çocukluðumuzun en güzel yeri Camlara uzanan mor sarmaþýklar Avluda erik aðacý, kediler ve çocuklar
Annemin rengarenk sardunyalarý Dikiþ makinesinin yaný baþýnda... ...Onu izleyen kibar kýzý Sarman’ý. Radyoda gönüllere iþleyen þarkýlar Pencerede nazlý bir yaðmur, Ve annemin beslediði aþýk kumrular
Deniz meltemine karýþýrdý zeytin ve çam kokularý, Baharda anneannem toplardý en þifalý otlarý Süslerdi kýrlarý papatyalar, mor sümbüller, Çigdemler ve nazlý gelincik çiçekleri... Narin ve özgür ruhluydular týpký annem gibi... Annem...Ismine nazýr iyi huylu ve güzel ahlakla süslenmiþ kadýn, Saliha annesiydi mahalledeki çocuklarýn, kedilerin, köpeklerin ve kuþlarýn, Annem...Merhametine hayran olduðum, Annem...Sessizliðinde yürek sesini yüreðimde duyduðum
Yazýn komþularla toplanýr,sahil boyuna inerdik Dondurma alýr, deniz kokusunu içimize çekerdik Dönerken hafif rüzgar ve sokak fenerlerinin loþ ýþýðý... Getirirdi biz çocuklarýn tatlý uykusunu Büyük ablam beni sýrtýnda taþýr, yürütmezdi kuzusunu. Ben onun "neþeli minik kardeþim, Esin perim, nar çiçeðim" diye sevdiði O benim içimi ýsýtan Meltem yelim, asil ruhlum, can duruþlum Ortancamizsa evimizin sakin meleði... ...Benim kibar Oya çiçeðim, ablamýn pembe güllü lokumu.
Mutlu yaþardýk o þirin sahil kasabasýnda... Anneannem, annem ve biz üç kýz kardeþ, Çocukluk arkadaþlarým, komþular ve kediler. Hafta sonu ve tatillerde... Sevindirirdi ziyarete gelen teyzemler ve kuzenler.
Evimiz her zaman misafirle þenlenirdi Misafir gelmez ise anneannem aðlayýp iclenirdi Misafir giren eve rahmet girer derdi Duasýný alanýn sýrtý yere gelmezdi
Sýcacýk çayla beraber demlenirdi sohbetler Kýþýn odun sobasýnda piþerdi mis kokulu kestaneler Herkes merakla Zeynep nine masallarýný dinlerdi Ramazan geceleri duvarda gölge oyunlarý ne de güzeldi
Anneannem çocukla çocuk, büyükle büyük olurdu Çocuklarý seven yüreði hep huzur doluydu Uzun kýþ geceleri de iþte böyle geçerdi Birbirini seven yürekler hiç mi hiç üsümezdi.
Ne güzeldi çoluk çocuk oynamak mahalle aralarýnda Saklambaç, istop, yakartop, mendil kapmaca Birdir bir, sek sek, körebe, ip atlama Beþ taþ, dokuz taþ, bezirgan baþý, köþe kapmaca Elim sende, deve-cüce, yedi kiremit Topaç, isim-þehir,sandalye kapmaca
Gündüz bulutlara, gece yýldýzlara bakýp hayal kurardýk Resimli mahalle gazetesi çýkarýr, tiyatro oynardýk Kimsenin bilmediði gizli bahcemizde toplantý yapardýk Ýþte bu oyunlarla büyüdük, oyalandýk Mutsuzluk nedir bilmeyen çocuklardýk
Gece yüklükten yere yün yataklarý yan yana serilirdi Oyundan yorulan çocuklar lavanta kokulu yorganlarýn altýna süzülürdü Anneannem uyumadan dua okur, biz tekrarlardik "Yattým saðýma, döndüm soluma..." Kilitsiz kapýlý evlerde sýðýnýrdýk yalnýz Yaradan’imiza.
Kedilerimiz gece sessizliðinde pencereyi çalardý Alýþýk olmayan misafirler hayalet sanýp korkardý Sessizce kýkýrdardýk, uykumuz açýlýrdý Cinli perili korkunç hikayeler ortaya sacýlýrdý Büyükler uyku vakti olduðunu hatýrlatýrdý
Tahta kapýnýn üzerinde minik idare lambasý ýþýldardý Cama vuran ay ýþýðý yýldýz yýldýz rüyalarýmýza dolardý Huzur icinde uykuya dalardý tüm canlar Aklýmýzdayken hala anneannemin anlattýðý masallar Tahir ile Zühre kavusamayan aþýklar Kaf Dagý’nýn ardýnda saklanmýs Zümrüt-ü Anka kuþu, Kanadýnda uzak iklimlerden serin bir rüzgar Islak topraktaki yaban güllerinin kokusu Cocuk gözlerimizde ölümden bihaber kýpýrdanýþlar Ve sessizlige burunurdu gecenin derin uykusu...
Yýllar gecse de hala giden sevdiklerimle dolu ruhumdaki odalar Hala o eski evimize varýyor rüyalar, zamanda yolculuklar Kulaðimda sesleri, sarkýlarý , gülüþleri, candan sohbetleri Ve aklýmda derin bakan o cok sevdigim gözleri Bir varmiþ, bir yokmuþ...Hayat gercekten bir masalmiþ Hic bitmeyecek gibi, hic kimse gitmeyecek gibi baðlanmýþýz
Ömrün dört mevsimi bizim icin de bitecek bir gün Sonsuz olan besinci mevsim gelecek bir gün Belki güzel bir masal kuþunun kanadýnda uçup gideceðiz Belki uyanacaðýz sevdiklerimizle beraber... Mutlu bir bayram sabahýna... En Sevgili’nin , saf iyiligin, merhametli ruhlarýn oldugu Ölmenin öldürmenin olmadýðý Cennet yurduna.
Esin Celik Karayeli 11 /08 /2024 Sosyal Medyada Paylaşın:
Esin Celik Karayeli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.