Pazarlamak için zaman denen aþifteyi, ar’ý þah damarýndan kanayan bir pezevenk, bekler köþe baþý! Uzanýr kirli bir el! Aþkýn yakasýndan düþ/mez þehvan duygular. O an, içimde ulur kuduz köpekler! Bu yüzden, göðüs kafesim altýnda yýðýn yýðýn ölüler yatar!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.