YALNIZIM, ÇOĞALAMADIM
Uzaða uçtu pembe kuþum, ardýndan baktým mahzun mahzun
Býraktýlar bana dünyada, yýðýnlarla hüsran ve hicran
Zaman tuzaðýnda kalýrken, korlu hislerim uzun uzun
Býraktýlar bana dünyada, yýðýnlarla hüsran ve hicran
Rýhtýmýmda çözüldü mazi, yalnýzlýk estirdi poyrazým
Çýðlýðým sýðlýða ulaþýp, kusmuþtu dilimde avazým
Geçmiyordu þimdi zamana, geçmiyordu dildeki nazým
Býraktýlar bana dünyada, yýðýnlarla hüsran ve hicran
O an sormuþtum köpüklere, dinecek mi esen rüzgarlar?
Kuruyan kor dudaklarýmý, serinletecek mi pýnarlar?
Yine açacak mý bahçemde, ayvalar, elmalar ve narlar?
Býraktýlar bana dünyada, yýðýnlarla hüsran ve hicran
Cevap verdiler bana dönüp, umutsuzca kýyýyý dövüp
Ýçime ateþ sarkýttýlar, hüzünlü þarkýlarý övüp
Pembe kuþum bir gelemedi; içimdeki sevdayý sevip
Býraktýlar bana dünyada, yýðýnlarla hüsran ve hicran
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.