Daha gülmeyi bilmiyor
Kýrk günlük henüz
Onu getiren melekler
Minnacýk ayaðýný gýdýklayýnca;
Tebessümü ondan…
Doðuda þehit düþmüþ bir askerin adaþý
Aktütün de þehit olmuþ babasý
Daha kýrk günlük sebi
Sormayacak mý bir gün annesine
Anne;
Baba ne demek
Benim babam nerde?
Minik nurlu gözleri bilmiyor
Henüz gülmeyi aðlamayý
Bakýyor sadece
Türkiye ondan öðrendi aðlamamayý
Artýk aðýt yakmayacak þehitlerine
O Türkiye nin geleceði
MERT bebek…
O dünya güzeli bir çocuk
On yaþýnda henüz
Aktütün köyünde yaþýyor
Onlarca çocuktan yalnýz birisi
Göz yaþlarýný silerek
Yaklaþýp kameralara Ülkeye sesleniyor
“Kalem defter,öðretmen istiyoruz
Vazgeçtik çocukluðumuzdan
Okumak,sadece okumak istiyoruz” diyor
Çocuk yüreðinin isyanlarý
Yaþlar biriktirmiþ gözlerine
“Duyun bizi”diyor
Elinde makineli mermisi
Havan artýðý parçalar
Þarapneller
Ve nasýl tertemiz aðlýyor
“Biz kalem defter istiyoruz” diyor…
Top sesleri arasýnda
Mermilerin ýþýðý altýnda
Aktütün köyünde yaþýyor
Bizim ÇÝÇEK kýz….
Bizimdir Mert bebek
Hiçbir þey bilmeyen kýrk günlük ömrü
Geleceði,yarýný bizimdir.
Artvin-Borçka’lý
MERT bebek…
Bizimdir Çiçek kýz
Çocuk yüreðindeki sevgi
Gözlerindeki ürkek bakýþlar
Çaresizliði,hayalleri düþü bizimdir.
O artýk kýzýmýzdýr
Geleceði yarýný bizimdir
Adý gibi yüreði temiz
Þemdinli-Aktütün’lü
ÇÝÇEK kýz….
8 ekim 2008 çamlýdere/ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.