SÖYLE SEVGİLİ!

Söyle sevgili!
Senin yokluðunu nasýl hissetmeyeyim?
Sen yoksun ve seni hatýrlatan resimlerin solmuþ
Hatýralarýmýz ise kýrýk dökük
Saçlarýma aklar düþmüþ
Yüzüm de geçen yýllar gibi eskimiþ
Ve yaþanmýþlýklarýma dair derin izler býrakmýþ
Seni hatýrladýkça hala içim ürperir
Kâbus dolu uykulardan uyanýrým
Biliyor musun?
Her þey eskise de sana olan aþkým
Sana dair düþünceler eskimedi
Ýstemesem de içimde sevgin
Ýlk günkü gibi kaldý
Dilimde adýn
Dudaklarýmda seni ilk öptüðümde aldýðým
Dayanýlmaz hazlar
Gözlerimde beni derinliklerine çeken davetkâr
Ýçinde kaybolduðum koskoca bir umman
Belki de sonsuz bir gökyüzü
Seni unutmayý çok istedim, denedim
Ama o cesaret ben de yoktu
Seni unutmam imkânsýzdý
Hem de böyle körkütük âþýk olduktan sonra
Benden ne kadar uzak olursan ol
Seni hep güzel hatýrladým
Ama uzaklarý yakýn edemedim.
Sana gelmek için elimde olmayan engeller vardý
Direndim ama olmadý
Bu da beni kahretti
Zaten yarýndan, hayattan bir þeyler beklerken
Benim de ömrüm geçmiþ
Benden çok yaþa ki
Bir daha sensiz bir günüm bile geçmesin
Aþkýmýz her masal gibi mutlu bir sonla bitsin
Her insan, kaybettiði
Geri gelmeyecek þeyleri özler
Ayrýca seni de anlatýlmaz þekilde
Çok özledim hem de çok özledim
Özlerken de özlemeyi özledim.
Senden öðrendim kýrmayý
Kýrýlmayý, yalnýz kalmayý
Ve sevmeye de korkar oldum
Yeniden olmaz, beni tekrar kýrmana
Býrakýp gitmene de izin veremem
Çünkü ben o hatayý bir kere yaptým…

Sosyal Medyada Paylaşın: