Güneþten haberim yok Gözlerime karanlýðý içiren tanrý Avuçlarýma da kordan bir hayat býraktý Kanýma susamýþ canavarlar doðurdum öfkemden her gece Her gece yataðýma buyur ettiðim günahlarla kan doldurdum rüyalarýmý Kanamak hiç bu kadar keyif vermemiþti bana Aðlamak ise hiç bu kadar canýmý yakmamýþtý Farkýndaydým Piþmanlýk deðildi canýmý yakan Aðlamayý hala kaldýramayan gururumun kýrýntýlarýydý
Baðýrdýlar Haykýrdýlar bana Yapma Yapma aðlamaya deðecek bir þey kalmadý ardýnda diye Ben ise gerçekleri duydukça tutamadým kalan gözyaþlarýmý Sonum olacaðýný bile bile Hepsini usulca sonsuzluða býraktým
Elbet Oldurabildiklerim peþinde harcamalýydým kendimi Aslýnda harcadým da Acýtmayý beceriyordum mesela Kanamayý da Ýyi gibi gözüken kelimeleri yan yana koyup Onlarý kendinden utandýracak kötülükte cümleler haline sokmayý da
Bir çiçek dalýnda nasýl öldürülürü Daha doðmamýþ umutlarýn aðzýna nasýl sýçýlýrý Ya da Gün yüzü görmemiþ beklentilerin üzerine nasýl toprak atýlýrý Her birini çok da güzel yaptým Hepsinin hakkýný tek tek soktum gýrtlaklarýna
Evet yaptým Elimde býrakýlanlarýn Alnýma yazýlanlarýn Koynuma sokulanlarýn hepsini Hakkýný vere vere Canýnýn ala ala Ciðerlerini söke söke yaptým Hem de öyle bir yaptým ki Tanrýlarý bile kýskandýrdým yarattýðým kýyýmla
Ama Baþka seçeneðim yoktu Eldeki malzeme buydu Düþündüm ruhum boþlukta sallanýrken Oldukça fazla düþündüm hatta Baþka ne yapabilirdim diye sordum kendime Ama varlýðýndan haberdar edilmediðim olasý güzellikleri aklýma getiremedim ne kadar uðraþsam da
Sonra dediler bana Hesap günün var Ödeyecek bedellerin Sürüklendiðim o boþlukta içimde kalanlarý da kurban ettim Bir hiçtim artýk Varlýðýndan düþmüþ bir kimsesiz Almadý aklým Bilgisinden mahrum býrakýldýðým þeylerin bedelini neye göre ödeyecektim
Avuçlarýmdaki kordan baþka bir þeyim yoktu Ben de Bana çýkan bu borç için canýmý sundum Sustu yaratan Sustu tüm sesler Söndü avuçlarýmdaki kor Ruhum da akýp gitti serçe parmaðýmdan Deðerimin deðerinden bile eksiye düþtüm
Belki dedim Belki baþka bir hayatta deðerimden eksiye düþmeden yaþayabilirim hayatý Ama olmadý Tanrý’ya olan borç tekrar ettiðim her hayatta karþýma çýktý
Sonunda anlamýþtým gerçeðimi Ama Dilim varmadý yüksek sesle söylemeye Sustum Öyle bir sustum ki taþ oldum Acýyla tutuþtu tenim eridim toz oldum Bir yel geldi sildi süpürdü bedenimi Baþka bir bedel ödeme düzeninde var olana kadar Sonsuzlukta kayboldum
y...
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.