YİNE SENİ SEVECEĞİM!
Papatyam!
Bazen uzanýyorum þöyle
Belki seni rüyalarýmda görürüm diye
Seni sevdiðime piþman mýyým?
Asla, hiç piþman deðilim, olmadým da
Çünkü seni sevmeden boþa yaþayýp
Sevginden, aþkýndan nasibini almadan bu dünyadan gitmek
Benim için bu dünyada boþa yaþamak demekti
Bir deðil bin kere de gelsem dünyaya
Yine seni tanýmak ve sevmek isterdim
Çünkü seni sevmek, verilen þans, bir lütuftu bana
Ýyi ki doðmuþtun, iyi ki de seni tanýmýþ ve sevmiþtim
Bilsem ki her gün aþkýndan öleceðim
Ýnan ki yine seni seveceðim
Kurusa, kör olsa aðlamaktan gözlerim
Adýný söylemekten, lal olsa dilim
Kör býçakla lime lime doðransa bedenim
Iþýksýz, yarýnsýz kalsam, tutmasa elim kolum
Kader beni evirip çevirip derdinden eylese de deli divane
Bir serseri gibi sürünsem de yerlerde
Ýnan ki yine seni seveceðim
Senin hatýran, senin adýn ben mezara gidene kadar
Ýçimde yaþayacak ve biliyorum ki beni de her gün yakacak
Olsun yine de yanan ben olayým ama bilesin ki
Tüm dünya yüz çevirse de benden
Yeter ki sen çevirme, iþte buna dayanamam
Ben de bir insaným sonuçta
Ve nereye kadar tahammül ederim yokluðuna?
Hem bu beden, þu koca dünyada ne ki?
Ayrýca sen olmadan onca derdi nasýl sýðdýrýrým içime?
Bu gece sabahý sabah ettim yine
Seni anlattým geceye, gökteki yýldýzlara ve aya
Seni ne kadar çok sevdiðimi anlattým sen duymasan da
Sigarýmýn dumanýnda çektim nefesini içime
Kadehlerde yudumladým aþkýný, sarhoþ olurken
Gözyaþlarýmda döktüm içimdeki hasretini
Ama bilirim ki artýk, gönül bahçem sensiz viran olmuþ
Gönlüme ýþýk olan gözlerin olmadan
Karanlýklarda kaldým, ýþýksýzým, günsüzüm
Senden geriye kalan ne varsa Papatyam!
Sabah sabah doldurdum gönül heybeme
Ve ben senden gidiyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.