Mevsimler güneþte açan birer kum zambaðýdýr, bembeyaz Baharda ipek, kýþta kar Ve ýrmak tüm sýrlarýn ortaðýdýr
Gençlik esintisinin kalemi her yeri boyayýnca Gönül sevda teknesinde gezinmek ister. Sahipsiz bir kuðu dolaþýrken mavi çarþafta, Pervane böceklerinin dansý eþliðinde Cýrcýr böceklerinin sevda türküleri iþitilir. Irmak kenarýnda asýlý duran Yabani incir aðaçlarý tutkulu bir alevle yanar
Saçlarýnýn örgüsü yeni çözülmüþ Baþýný öne eðen utangaç söðüt aðacý Irmak kenarýnda otururken ýslak ýslak, Rüzgârýn savurduðu atmacalar Pençeleri mücadeleye hazýr Mücevher gibi parýldayan ýrmaða yakýn uçar
Zaman çabucak topraða karýþan Çiseleyen bir yaðmurdur. Kaybedince pencere önündeki mum ýþýðý parlaklýðýný Sessizliðin kalçalarý üzerine oturur birden yalnýzlýk. Birazcýk kanarya sesi içeri dolsun diye Tozlu pencereler açýlýrken paslanmýþ ellerle Sadece bir baykuþ sesi gelir Evin yakýnýndaki bir elektrik direðinin üzerinden. Her geçen gün daha fazla beliren Baþtaki kamýþ çiçeklerini gören aynanýn hüznü Yüreðin orta yerinde hissedilir o an
Salýncak gibi sallanýr insan ömrünce sadece bir kez. Önce zirveye doðru yükselirken neþe içinde, Ardýndan aðaca kadar geri gelinir. Dibinde bekleyen topraða sonsuza kadar sarýlmak için
Seðmenoðlu (Osman Akçay) Sosyal Medyada Paylaşın:
Osman Akçay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.