BU REVA MI BANA?

Geç kalmýþlýklarýn hepsi bana mý?
Ne olur, bir kere de kader bana gülsün
Hâlbuki Papatyam!
Gözlerindeki ýþýkla kalbimi aydýnlatmýþtýn
Bakýþýn, ýþýðým gitmiþ, þimdi karanlýklardayým
Ýçimde dipsiz bir kuyu, çýkmaya çalýþtýkça da batýyorum
Gel de beni, bu karanlýklardan çýkar!
Papatyam, beni býrakýp gitme!
Gidersen ateþlerde yanar kül olurum
Benim þifam, ilacým sendedir
Beni þifasýz býrakma, yakma ateþlerde!
Ben, seni yüreðime sýkýþtýrdým
Sen olmazsan tek baþýma ben bu yükü kaldýramam
Altýnda ezilirim Papatyam!
Ben, sen de umudu sevdim
Seni yüreðime yazdým
Bu gücü de senden aldým
Yýldýzlar da þahit olsun geceler boyu aðladýðýma
Ýsterse ölüm de bana senden gelsin
Yeter ki sen gel Papatyam!
Yürekteki acý insaný öldürmez ama ölümden beter yapar
Benim de derdim var, dermansýz
Aman bu dünya ne amansýz
Kalbim hasretinden çürüyor, yana yana
Bu ne karanlýk gündür böyle?
Bu ne karmaþa, bu ne sensizlik?
Baþýmda dönüp duran bu ne kadersizliktir böyle?
Allah’ým söyle, bu reva mýdýr bana?

Sosyal Medyada Paylaşın: